سروناز

ثبت شده درتاریخ سه شنبه 25 دیماه 97 بشماره سریال درسایت شعرنو - اینستاگرام

مرادریاب که دراین کلبه تنهایی زمین گیرم

دمادم غصه میبارم ازاین افسرده گی سیرم

بزن مرهم به زخم دل ، که حالم را نمیدانم

همیشه مستی ومستی چگونه بوده تقدیرم

چودلقک،آلتِ یک عشق بی پروا وخندانم

شدم بازیچه ی مردم، کنندهرروزه تکفیرم

چنانی تشنه ی عشقم دراین دریای خشکیده

که پارومیزنم برگل ، دانی وتدبیرم

کسی حال دل مجنونِ این ساحل نمی پرسد

شب وروزم شده یکسان نباشدروبه تغیرم

چودیوانه به گردشمع بی پروانه میگردم

مکن تفسیر دردمن، نباشد چاره تقصیرم

s@rv

ثبت شده درتاریخ یکشنبه 16دیماه 97 بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

نقطه چین کن نام من را تاندانندکیستم

همچوپروانه کنارشمع سوزان زیستم

غرق گردیدم میان خاطرات تلخ خود

گم شدم درعاشقی، دیگرندانم چیستم

سیل میبارد به روی گونه های سرد من

ساحلی خشکیده ام، ماننددریا نیستم

گاه میرقصم گهی خندان وگه دیوانه ام

خسته ام ، ازبی وفاییهاچنین بگریستم

سروبودم ، تاشکستم پرپرم کردند ولی

ریشه جان داردهنوزم، مانده این تندیستم

توده ی بدخیم عشقی دردلم جاداده ام

گرچه میسوزم چوپروانه ولی می ایستم

s@rv

ثبت شده درتاریخ دوشنبه10/10/97 بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

کنارعشق بی حاصل ، همیشه مست رویاییم

ولی غافل شدیم ازخود ، نمیدانیم که رسواییم

سکوت کوچه وبازار ، برایم سخت ودلگیر است

که بادل هردو تنهایی، نشستیم غرق نجواییم

صدای خسته گی هایم، کسی باورنمیدارد

گره خوردیم درون خود، که بی همراه وتنهاییم

دوباره خاطرات تلخ، شده مهمان شادیها

تحمل میکنیم غمها، ولیکن رو به حاشاییم

چه بی معنا شده عشقی ، که چون آتش بسوزاند

چنان غافل شدیم ازخود، اسیر دوزدنیاییم

ادامه میدهم راهم ، دراین زندان نمی مانم

که گشتیم مثل دیوانه ، امید صبح فرداییم

s@rv

Shereno.com/profile.php?id=5532

ثبت شده درتاریخ چهارشنبه 28 آذر97به شماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

بردی مرااز یاد خود، دانی گرفتارت شدم

یک گوشه کِز افتاده ام ، مجنون وبیمارت شدم

جانم به لب آورده ای ، اما نبخشیدی مرا

این رسم رسوایی نبود، من خام رفتارت شدم

گفتم که افطاری فقط، یک بوسه مهمانم بکن

اماندانستم چرا، بیهوده سربارت شدم

دل را به یغما برده ای، غارتگر عشقم شدی

بااین پریشانی حال ،مانند اغیارت شدم

یک دم تماشایش بکن، تندیس بی روح مرا

چون مثل تصویر کجی ، آویز دیوارت شدم

زانوزدم برسینه ام ، ازغصه میپیچم به خود

شاید فراموشت شده ، من یاروغمخوارت شدم

s@rv

ثبت شده درتاریخ جمعه 3اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

همیشه خسته وزارم من ازبهانه ی تو

که پُرشده ذهنم دوباره بافسانه ی تو

ببین چه پیروخمودم زبی وقایی تو

تهی شده عشقم دوباره درخزانه تو

نوای ناله وآهت، به کهکشان میرفت

چطورحوصله کردم ، غم شبانه ی تو

فریب عشق توخوردم شدی توصیادم

رهاشدم اکنون، نباشدم نشانه ی تو

ببار دوباره بر تن من، توابر بارانی

کجاست عشق وامیدی دراین زمانه ی تو

نگاه به آینه کردم ، رمق نداشت چشمانم

خداخموش کند، چراغِ آشیانه ی تو

s@rv

ثبت شده درتاریخ سه شنبه7اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

پربکن پیمانه ام ساقی که رسوایش شدم

بی خیال ازوعده ها وشورشبهایش شدم

مثل آهنگی لطیف ازعشق وشیدایی سرود

بادروغین عشوه هایش غرقِ آوایش شدم

آنچنان آغوش بی مهرش فشردتندیس من

کلبه ی سردش ندیدم ، مست لبهایش شدم

رنگ ورخسارش چومیدیدم پریشان میشدم

چون ندانسته اسیرچشم شهلایش شدم

طعمه ای بودم برایش تا خودش پیدا کند

ذهن بیمارش که دیدم غرق غمهایش شدم

عاقبت اورفت ودرآغوش دیگرجاگرفت

درحجابش گم شدمُ افسونِ والایش شدم

s@rv

ثبت شده درتاریخ شنبه11اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام 

نشسته ام به کنج خود ، نگاه به تصویرم

که خسته اززمانه ام ، چنین شده پیرم

ازعاشقی چه مانده، جزغم وتب ودردی

اگرچه تشنه ام به عشق ، ولی ازآن سیرم

طنین دبش کودکی به خاطرآوردم

قلم چه پرهنرشده ، نوشته تقصیرم

گذشته ام غزل کند ، کسی چه میداند

غزل شفا نمیدهد، که کرده تفسیرم

تصدقِ مرام دل ، که بی حیاء گشته

بخاطرش فنا شدم ، گرفته اکبیرم

مپرس دگر زحال من، که غصه میبافم

گره زدم بدست خود، به بخت وتقدیرم

s@rv

shereno.com/profile.php?=5531

ثبت شده درتاریخ جمعه10اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

آمدی چون بادپاییزی زدی برسینه ام

آمدی تاگُربگیرد لانه واین چینه ام

لعن ونفرین برتوباشد بی خبرازحال من

چونکه یدی دل آشفته وبی کینه ام

آنچنان نالیدی ازدنیای بی سامان خود

بافریبی جاکنی دل گوشه ی دامان خود

خسته ام ازعشق توازگریه های دلفریب

ازدروغین وعده هاوسادگی ایمان خود

مثل قایق مات وسرگردان دریاهاشدم

بوف کوری خسته ازتاریکی شبهاشدم

لعنت عالم به عشق وظلم پُرآوازه ات

درسرای نا امیدی، همدم غمها شدم

s@rv

ثبت شده درتاریخ پنجشنبه 16اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

گرچه درشورو وفای عاشقی من تاختم

عاقبت هم درقمارتلخ ودبشش باختم

تاس من اینگونه کج برروی اقبالم نشست

هرچه روی تخته نرد سخت عشق انداختم

بارهاباعشق بی پروای خودرقصیده ام

فکرمیکردم که مثل گرگ باران دیده ام

ذهن دیوانه شده ازعشقِ رسوا وُ دروغ

جزندامت نیست درحالم چنین رنجیده ام

کیستم، چون بادپاییزی که سرگردان شدم

چیستم ، آغوش تنهاییِ خودپنهان شدم

خاطراتی خسته ام درشعربی معنای خود

واژه های تلخ میبافم چنین عریان شدم

s@rv

ثبت شده درسایت شعر نو تاریخ شنبه اسفند97 بشماره سریال

مرهم دردم که میباشد  شگفتا ازدلم

موج دریای کویرم ، بی فروغ وساحلم

شوروغوغایی به سردارم دریغاحال من

روی امواج گل آلودی نشستم غافلم

زخمه ی تاری شدم سوزونوایش بیصدا

عشق بی معنا چه دارد، غیرغم شدحاصلم

درسراب خاطراتم گم شدم اما چه سود

چون ندانستم برای عاشقی من جاهلم

مرغ وحشی کی تواندجا بگیرد درقفس

دیگراین دل را نمی بازم، به غربت راحلم

میزنم برساز بیعاری ، دراین دنیای پوچ

من که دانم عاقبت مهمان این خاک وگلم

s@rv

ثبت شده درتاریخ سه شنبه 21 اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

دیگرچنین اسیروعاشق وبی عارنمیشوم

درمنجلاب مکروحیله گرفتارنمیشوم

ذهنم پکَرشده باآنچه نامش دروغ بود

من مرهم زخم هرناکس وُ بیمارنمیشوم

اصلاچرا این همه باغیرهم آغوش میشوم

صدبارتوبه کردم وآدمی هوشیارنمیشوم

عمری دراعتیادبودم وُ سوختم ولی دگر

جان میدهم ! اسیرآتش سیگارنمیشوم

عشق وهوس چودیوارکج وُویرانه میشود

دیوانه نیستم ، دگرتکیه به دیوارنمیشوم

ای دل بمیردگرهرچه کشیدم زدست توست

لعنت به تو، اجیرحقه ی کفتارنمیشوم

s@rv

ثبت شده درتاریخ جمعه24اسقند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

مرهم دردی نمیجویم، شگفتا ازدلم

مثل دریای کویری خاروخس شدساحلم

شوروغوغایی به سردارم دریغاحال من

روی امواج گل آلودی نشستم غافلم

زخمه ی تاری شدم سوزونوایش بیصدا

عشق بی معنا چه دارد غیرپوچی حاصلم

درسراب نانجیبان گم شدم اما چه سود

چون ندانستم برای عاشقی من جاهلم

مرغ وحشی کی تواند جابگیرددرقفس

دیگراین دل رانمی بازم به غربت راحلم

میزنم برساز بی عاری دراین دنیای پوچ

من که دانم عاقبت مهمان این خاک وگلم

s@rv

ثبت شده درتاریخ سه شنبه 21 اسفند97بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

دیگرچنین اسیروعاشق وبی عارنمیشوم

درمنجلاب مکروحیله گرفتارنمیشوم

ذهنم پکَرشده باآنچه نامش دروغ بود

من مرهم زخم هرناکس وُ بیمارنمیشوم

اصلاچرا این همه باغیرهم آغوش میشوم

صدبارتوبه کردم وآدمی هوشیارنمیشوم

عمری دراعتیادبودم وُ سوختم ولی دگر

جان میدهم ! اسیرآتش سیگارنمیشوم

عشق وهوس چودیوارکج وُویرانه میشود

دیوانه نیستم ، دگرتکیه به دیوارنمیشوم

ای دل بمیری که هرچه کشیدم زدست توست

لعنت به تو، اجیرگربه و کفتارنمیشوم

s@rv

ثبت شده درتاریخ سه شنبه 6 فروردین 98 بشماره سریال درسایت شعرنو

چنان حیران وسرگردان، دراین دنیا گرفتارم

که میچرخم به دورخود، مثال چرخ پرگارم

همه گویند که جرم عاشقی تنهافقط مرگ است

عجب حال وهوایی  همچو دیوانه به سردارم

گناه این دل رسوا چه میباشد ، کسی داند

چرا قاضی نشسته بشنود ازعجزو انکارم

کجای عدل و انصافی نوشته عاشقی جرم است

که درهرصبح وشب  درانتظار چوبه ی دارم

بگومحکم ببندند چوب اعدامم که خوش باشد

خداداند، که محکوم ازفریب و مکر دلدارم

چنان ذهنم پکر گشته برای لحظه ای مستی

ندانستم اسیر حقه ها با عشقی بیمارم

s@rv

shereno.com/profile.php?=5531

ثبت شده درتاریخ یکشنبه11فروردین 98 بشماره سریال درسایت شعرنو

تو میدانی منم مرغی شکسته بال وکوپالم

قفس زندان من گشته گرفته شادی وحالم

نه راه رفتنی باشد نه ماندن را تحمل است

درختی بی ثمر گشتم شبیه میوه ی کالم

صدایم کن که برهردرد بی درمان دوا باشد

سرت برسینه ام بگذار نفسهایت شفا باشد

فراری میدهی غمها کمی باشی کنار من

درآغوشت کنم مستی چرا جورو جفا باشد

بیا امشب مرا ازسیل دردو غم فراری کن

نباشد فرصتی دیگربمان پیشم تو یاری کن

اگرباورنداری عشق دیرینم ، توبعدازمن

مشین برقبر خاموشم برایم سوگواری کن

s@rv

ثبت شده درتاریخ یکشنبه یکم اردیبهشت 98 بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

عمریست که درکارزمانه گره خوردیم

دانسته فریب سره اسره خوردیم

افزون شده درسینه فقط دردو ملالت

بدبختی وواماندگی ازساحره خوردیم

کوعشق ووصال؟ درپی یک لقمه ی نانیم

رسوای همه عالم واین خلق جهانیم

آلوده ی عشقیم ونداریم خبر ازخود

باسیل غم وغصه به هرسویی روانیم

غافل که چودیوانه فقط باده پرستیم

چون قاپ قمارخانه شدیم آلت دستیم

افسرده ودرمانده ایم وطعمه ی هردام

خودکرده همینیم وهمین بوده وهستیم

s@rv

ثبت شده درتاریخ دوشنبه 3 اردیبهشت 98 بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

خسته ام ، مثل درختی که چو اکبیر شده

ریشه اش دردل گِل مانده زمین گیر شده

شاخه خشکیده چنان برگ وبرش پوسیده

ازغم وغصه ی پاییز وخزان پیرشده

نخ نما گشته دلش موسم شادی وبهار

ذره ذره همچوشمع سوزدوتقطیرشده

مثل آن وصله ی عشقی که به تن چسبیده

می مکد شیره جان،آفت وتکثیر شده

هوس جام شرابی که شوم مست وخراب

چون فقط شعرمن غمزده تصویر شده

درمیخانه نبندید، شدم خسته ی راه

وای ازاین پیچ وخم کوچه که تقدیر شده

s@rv

shereno.com/profile.php?=5531

ثبت شده درتاریخ یک دوشنبه16اردیبهشت 98بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

من راه خود گم کرده ام ، کمتربکن آواره ام

دل را به یغما برده ای، باذهن پاره پاره ام

دردفراقت میکشم ، اما تو غافل گشته ای

ازشورعشقم خسته ام ،کی میشودمن چاره ام

آسم بریدی بادلت، کشتی چنان احساس من

غم رابه دوشم کرده ای ، فریاد ازاین وسواس من

درتخته نرد روزگار، یک مُهره همرازم نشد

لعنت براین اقبال من ، کج مینشیند تاس من

کارم دراین دنیای زشت،تنهاشده دلواپسی

حال دل افسرده را، هرگز نمی پرسد کسی

درباغ خشک خاطرم، مثل مترسک مانده ام

وقتی انیس و مونسم ، تنها شده خارو خسی

s@rv

ثبت شده درتاریخ یکشنبه 21اردیبهشت98بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

آمد اما چونکه دیدافتاده ام با خنده رفت

تا شنید دیگرشدم پپژمرده ووامانده رفت

گفتمش روزی من وتو وصل هم بودیم بمان

بی تفاوت اونگاهی کردو گفت شرمنده رفت

ای عجب با این دل سنگ وتهی ازعشق او

چون ندانستم که آخرمیشوم بازنده رفت

التماسش کردم وگفتم مروپیشم بمان

سربجنبانید وگفت شایدکه درآینده رفت

گفتمش، یک باردیگر هم بخوان فال مرا

کفت نمیدانی، که دیگربسته شدپرونده رفت

اشتباه کردم چنین زانو زدم برقامتش

اونمیخواهدبماندپیش یک درمانده رفت

s@rv

ثبت شده درتاریخ پنجشنبه26اردیبهشت98بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

چنان درهیاهوی امواج دریا اسیرم

کجا همچوزورق کنارتوپهلوبگیرم

رهاکی شودجانم ازبادوطوفان دریا

که سردرگمم مثل خاری اسیرکویرم

رمق رفته پاروشکسته دلم درتلاطم

کسی نشنود ناله های خموش نفیرم

کلافی شدم دورافکارخودحلقه گشتم

که مضراب ذهنم خمیده چونان فطیرم

منواین همه زخم تنهایی ودردغربت

نه امیدعشقی که دیگربرایش بمیرم

بیااستجابت بکن لحظه ای مرهمم شو

شکسته دلی ناتوانم،چوسروی که پیرم

s@rv

ثبت شده درتاریخ دوشنبه 31 اردیبهشت 98 بشماره سریال 536368درسایت شعرنو

اینستاگرام

اگرافسرده ام ، درگوشه ای تنها نشستم

به روی خود ، همه درهای شادی راببستم

به دردی سرکش و ناخوانده وپنهان اسیرم

مگوازعشق وشیدایی ی تومن سیر سیرم

چنان پیچیده ام درخودنمی خواهم بدانی

به پای غصه وغمهای من یک دم بمانی

بگودنیا بخواب اوگم شده درخوددوباره

که حالم گشته ازپوچی ذهنم پاره پاره

بگودنیابخوابد ، من کمی آرام بگیرم

من ازاین دردپنهانیِ خودخُردوخمیرم

گرفتارم به زخم دل، نمی دانی چه باشد

چنین آهسته آهسته ، دلم را میخراشد

s@rv

ثبت شده درتاریخ دوشنبه6خرداد98بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

بی خبررفتی نگفتی من غریب و بی نشانم

ره کجاجویم دراین تاریکی شب ناتوانم

رفتی وحتی نگاهی پشت سرهرگز نکردی

تانبینی زخم چرکینی نشسته عمق جانم

من رهاگشتم به خودباسایه ای تنهای تنها

مثل تیر خسته ای گشتم، شکسته درکمانم

آنچنان سیلی زده برپیکرم این بادوطوفان

غرق دریاهاشدم، چون قایق بی بادبانم

شانه های طاقت این بار سنگین را ندارند

همچویک سروخمیده ،برگ خشکی درخزانم

گم شدم درانتهای جاده ای تاریک وخاموش

تابه کی بایددراین سردرگمی هایم بمانم

غصه ها هرشب برایم قصه های غم سرایند

گیج ومبهوتم دراین غربت گرفته او امانم

رسوایی من وردزبان خاص وعام است

همچومست نیمه شب درجمع عیاران روانم

خنده دارد بغض من با این مصیبتهای پنهان

مثل دیوانه به افکاری خیالی نغمه خوانم

s@rv

ثبت شده درتاریخ شنبه خرداد98بشماره سریال درسایت شعرنو

اینستا گرام

من همان آوازه خوان  دوره گردو بی نشانم

عاشقی دیوانه دراین شهربی نام ونشانم

هرکه می آید نگاهی میکند برساززارم

گم شدم درکوچه های غمزده بی همزبانم

دردجانسوز التهاب ازرنج دنیای که دیدم

طعم بغضی درگلوی زخم وپردردم چشیدم

داغ پیشانی دگر ازسجده وسجاده ام نیست

ازنمادین عابدان ، ازباوردبش وامیدم

دانه ی تسبیح شمردن کارهرروزوشبم بود

خواندن ذکرودعا هرلحظه ها زیرلبم بود

من پشیمانی ندارم راه وبی راهی که رفتم

آنچه میکردم ، برای اعتقادو مذهبم بود

واژه هایم تلخ ومعلول دل وحال پریشان

ازدروغین وعده ها، دوزوکلک سردرگریبان

آنچنان درخودگره خوردم ازاین نامردمی ها

کی ندامت میکنند ؟ ازظلم خودگردند پشیمان

s@rv

ثبت شده درتاریخ دوشنبه 20خرداد98به شماره سریال درسایت شعرنو

اینستاگرام

رفتی ومن ماندم و تنهایی و این کنج خانه

همچومرغی غم زده ، ماتم گرفته آشیانه

رفتی وعطرتنت جا مانده لای دفترشعر

سرگریبانم ، ازاین جورِ نفس گیر زمانه

غیرِعکس ویادتان چیزی ندارم تا ببویم

گم شوم گاهی میانه خنده های ناشیانه

بی خبرهستید ازاین حال ودل زارو پریشان

میشودروزی نهال خشک من شایدجوانه!؟

استغاثه میکنم هرشب بگردد ره گشایی

خوگرفتم باغزل های غمین خودشبانه

خاطراتم را نوشتم گوشه ای درسوکِ خلوت

واژه هایم پُرشده اندوهِ تلخ وعاشقانه

انتهایش بغض سنگینی ازاین آبستن ودرد

حک شده برروی جلدش شعرمردی بی نشانه

==**==**==

بزن برتاروتنبورت

بزن شاید فروریزد غم ودردم

که پرکرده تمام ذهن پوچم را

وخالی گشته ازااین عشق بی معنا

چه بی رحمانه میبارد

دراین دنیای وانفسا

غم ودردم

یکی هرگز نمی پرسد احوالت

ومن درغربت تنهایی خود

گم شدم با آرزوهایم

میان کوچه ای بن بست

که حتی مست ودیوانه

دراین کوچه نمی چرخد

s@rv

shereno.com/profile.php?=5531